GREEN MOTHERLAND

روز کوروش

بعد ازیکی دو هفته و اندی که باز گرفتاریهای مختلف مانع شدندی که آریانا قلم به دست بگیرندی و قدری بنگارندی باز این هفته فرصتی دست دادندی تا در معیت شما بنشینندی . این احتمال رفته بودندی که خبرهای این هفته کمی تا قسمتی قدیمی باشندی ولی خوب ماشاا... آنقدر میتوانندی ازآن بهره گیریهای معنوی نمودندی که حد نداشتندی .محمدعلی رامین معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد که معرف حضور هستندی ، در یک برنامه زنده رادیویی در رادیو گفت‌وگو خطاب به مجری برنامه که از وی درباره اظهاراتش درباره روحانیت و مساجد سوال کرده بودندی به لحنی آکنده از ملایمت با اندکی چاشنی فلفلی!!! گفتندی: «قبل از پاسخ به سلام شما باید بگویندی شما چرا این اراجیف را مطرح کنندی. شما غلط کرده بودندی که این‌ها را مطرح می‌ نمایندی. تازه اینکه چیزی نبودندی ،پیش از این نیز، وزارت کاملا"محترم آموزش و پرورش نیز در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در مورد محل تامین هزینه افطاری آن وزارت‌خانه خطاب به آن خبرنگار فضول گفته بودندی: «از قبر جناب‌عالی». خودتان بنشینندی و حظ ببرندی از این همه حاضر جوابی و ادبیات قصارکه از دکترجان و وزارتشان تراوش مینماید.

اصل نوشت :

اولین مطلب این گاه نوشت رو با یادی از پادشاه اعظم ایرانیان، کوروش بزرگ، آغاز نمودیم. امروز نیز که با نام کوروش نامگذاری گردیده بر آن شدیم تا کمی در مورد آن قلم بزنیم.

بيست و نهم اكتبر روز جهاني كوروش نام گذاري شده است كه از ديرباز پارسيان، يهوديان، دوستداران حقوق بشر و هواداران اداره جهان به صورت ملل مشترك المنافع آن را گرامي داشته و رعايت مي كنند.کوروش سیروس در انگلیسی- cyrus the great - و کوروس در یونانی، یکی از چهره های برجسته تاریخ شناخته شده است.ایرانیان او را پدر، یونانیان او را قانونگذار و یهودیان اورا مسیح نجات دهنده، می نامیدند. اين روز به مناسبت تكميل تصرف امپراتوري بابل به دست ارتش ايران (29 اكتبر سال 539 پيش از ميلاد) و پايان دوران ستمگري در دنياي باستان برقرار شده است . 2548 سال پيش در همين ماه اعلاميه تاريخي كوروش بزرگ در زمينه حقوق افراد و ملل انتشار يافت كه نخستين سنگ بناي يك دولت مشترك المنافع جهاني و هر سازمان بين المللي بشمار مي آيد. حقوق انسان از دیدگاه کوروش همان زمان مکتوب شده است که موجود است و استوانه کوروش نامیده می شود.این بیانیه که به نام «منشور کوروش بزرگ» شناخته می شود، بر الغای تبعیضات نژادی و ملی، آزادی انتخاب محل سکونت، الغای برده داری، آزادی دین و مذهب و تلاش برای صلح پایدار میان ملت ها تاکید کرده است. این منشور، که از سوی مردمان ایران زمین و از زبان رهبر سیاسی خود کورش بزرگ، پایه گذار اولین امپراتوری جهان به بشریت هدیه شده، در سال 1971 از سوی سازمان ملل متحد به عنوان اولین اعلامیه حقوق بشر جهان شناخته شد و، بدینسان، این افتخار به نام ایران، به عنوان مهد نخستین اعلامیه ی حقوق بشر، در تاریخ جهانی ثبت شد.

کوروش فرزند ماندانا دختر آ‍‍‍ژی دهاک پادشاه ماد و پدرش کمبوجیه اول شاهنشاه بزرگ پارس نزدیک به 600 پیش از میلاد چشم به جهان گشود. پدران او برای چندین نسل فرمانروایان سرزمین ایلامی بود (انشان )بودند. پس از بزرگ شدن، بر آژی دهاک که بر مردمان ستم میکرد ودستور قتل کوروش را داده بود، پیروز شد و بدون خونریزی سرزمین ماد را تسخیر کرد. کوروش مردی دانا و بزرگ منش ودر کشورداری فردی با درایت کامل بود.کوروش یهودیان را از اسارت بیرون و به دستور او ساخت معبد مقدس آنها آغاز شد که یهودیان این کار ار معجزه ای از طرف خدا می دانند. کوروش کبیربنیاد شاهنشاهی عظیمی را گذاشت که از دریای مدیترانه درغرب تا رود سند در شرق و از دریای سیاه در شمال تا به صحرای عربستان در جنوب بود. کوروش در سال پانصد و سی پیش از میلاد مسیح در جنگی که در شمال شرقی شاهنشاهی اش داشت جان به جان آفرین تسلیم کرد. پیکر پاک کوروش کبیر را به پاسارگاد، به آرامگاهی که از یک اطاقک و شش پله درست شده بود بردند. پیکر او در یک تابوتی از سنگ آهک قرار دادند. بر روی آرامگاه او چنین نوشته شده است: ای انسان، بدان که هر که هستی و از هر کجا که بیایی، من کوروشم، کسی هستم که شاهنشاهی را برای ایرانیان و این دولت بی کران را بنیان نهادم. پس هیچ وقت به این آرامگاه و این خاکی که مرا پوشانده است رشک مبر .

بخشهایی ازمتن فرمان کوروش را در ذیل آورده ایم:

منم کوروش شاه جهان شاه توانمند شاه بابل شاه سومر و آکد شاه چهار گوشه جهان پسر کمبوجیه

آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم همه مردم گام های مرا با شادمانی پذیرفتند در بارگاه پادشاهان بابل بر تخت شهریاری نشستم .مردوک خدای بزرگ دل های پاک بابل را متوجه من کرد... زیرا من او را ارجمند و گرامی د اشتم .

ارتش بزرگ من به صلح و آرامی وارد بابل شد نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهرو این سرزمین وارد آید وضع داخلی بابل و جایگاهای مقدسش قلب مرا تکان داد ...من برای صلح کوشیدم.

من برده داری را بر انداختم به بدبختی آنان پایان بخشیدم .فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدای خود آزاد باشندو آنان را نیازارند .فرمان دادم که هیچکس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند.

من همه شهرهایی را که ویران شده بود از نو ساختم .فرمان دادم تمام نیاشگاه هایی که بسته شده بودند بگشایند . همه خدایان این نیایشگاه ها را به جا های خود بازگرداندم .

همه مردمانی که پراکنده و آواره شده بودند را به جایگاه های خود برگرداندم و خانه های ویران را آباد کردم همه مردم را به همبستگی فرا خواندم....

من برای همه مردم جامعه ای آرام فراهم ساختم و صلح و آرامش را به تمامی مردم اعطا کردم.

پس نویس یکم :خواستگاه این پست وبلاگ های ایران- آناهیتا،آنیتا, تاریخ ایرانیان بودند.

پس نویس دویم : شنیده ام که در منطقه ای که آرامگاه کوروش قرار دارد سد سیوند ساخته شده و در حال آبگیری است و با ایت کار دیگر نشانی از آرامگاه او باقی نخواهد ماند. خارجیها این همه برای این چیزها سرو دست میشکنند و هرچی که دارند حفظ میکنند ما خودمون آنچه داریم به دست خود نابود میکنیم.

پس نویس سیوم: دم همه شما که در این کلبه درویشی را کوفتید و خطی برای ما از سر مهر نگاشتید گرم!

قربون همتون