چهارشنبه سوری
پیش نوشت : پس از چندروزی که ویروسی به حریم رایانه متجاوز گردیدندی و وبلاگ نویس با یه حرکت انتحاری با فرمت نمودن هارد مربوطه ، شر این مزاحم را کم نمودندی ، ظاهرا" ویروس مربوطه مسری بودندی و از رو نرفتندی و اینبار بر جان خود کتابت نویس حمله کردندی که هرچه با ایشان کلنجار رفتندی موفق نگردیدندی و با التفات به نبود طبیب الممالک، جناب نبضگیر عزیز ، ناچارا" کمی در مقابل این ویروس موذی از خدا بی خبر ، کم آوردندی ولی به کوری چشم همه دشمنان علی الخصوص آمریکا و انگلیس و مابقی بلاد خارجه! دوباره سرپا گشتندی و با باز کردن صفحه کامنتها ،کامنتی از طبیب جان دریافت نمودندی که باید بگویم که :
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا!!!!
از اخبارالاتفاقیه دیگر بگویم که سوپروایزر محترمه پس از چندی التفاتی نمودندی و یک عدد نومه الکتریکی ارسال فرمودندی و یک فقره مقاله درخواست نمودندی ! انگار که کشک است ! امشب بساییم فردا تحویل دهندی!!! ما هم گفتندی گر شمارا مقاله ای خواستن بود ، پیش بایستی مشکلات را رفع الرجوع میفرمودندی . الاایحال گر صبر کنندی ز غوره برایتان مقاله هم میسازیم!!!
اصل نوشت :
چهارشنبه سوری امسال را فارغ از هرگونه صدای ترقه و نارنجک و هرگونه ادوات جنگی با ولگردی در چندین وب سپری نمودیم تا باز هم دیدگانمان بر فرهنگ سرزمینمان که تحت تاراج فرهنگهای دیگر از جمله عربی قرار گرفته ، باز گردد و بیش از پیش افسوس بخوریم به حال نزار خودمان...
چهارشنبه سوری نام جشنی است که تغییر یافته مراسم باستانی پنج روز آخر سال به نام پنج روز پنجه است. این جشن برگرفته از آیین زرتشتی است ، که ایرانیان از ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد تاکنون در پنج روز آخر هر سال، آن را با برافروختن آتش و جشن و شادی در کنار آن برگزار می‌کنند.
بي گمان چهارشنبه سوري از رسم هاي کهن پيش از اسلام نيست. در آن زمان هر يک از روزهاي ماه را نامي بود، نه روزهاي هفته را. استاد پورداود در اين باره مي نويسد : آتش افروزي ايرانيان در پيشاني نوروز از آيين هاي ديرين است ( ... ) شک نيست که افتادن اين آتش افروزي به شب آخرين چهارشنبهً سال، پس از اسلام رسم شده است. چه ايرانيان شنبه و آدينه نداشتند
در گاه‌شمار زرتشتیان یک سال شامل ۳۶۵ روز یا ۱۲ ماه است که هر کدام دقیقاً ۳۰ روز بوده و ۵ روز انتهایی سال جدا از ماه‌ها به‌حساب می‌آمده و «پنجه» نامیده میشود که البته در هر ۴ سال یک بار ۶ روز میشود. در این گاه‌شمار روزی به عنوان چهارشنبه و به طورکلی ۷ روز هفته وجود ندارد بلکه ۳۰ روز ماه و ۵ روز انتهای سال هرکدام با نام خاصی نام‌گذاری میشود .ایرانیان قبل حمله تازیان این ۵ روز آخر سال را با روش‌کردن آتش جشن می‌گرفتند و بر این اعتقاد بودند که در این ۵ روز ارواح درگذشتگان به زمین سفر می‌کنند و با همراه خانواده‌هایشان و برای آنها برکت، دوستی و پاکی در سال آینده طلب خواهند کرد.ولی بعد از حمله تازیان به دلیل مخالفت‌های آن روزگار در برپایی این مراسم ایرانیان روز چهارشنبه را که نزد اعراب نحس بوده را انتخاب کردند و آتش افروزی در این روز را با نحسی آن روز توجیه کردند.
در شاهنامه فردوسی اشاره‌هایی درباره بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان دهنده کهن بودن این جشن است. مراسم سنتی مربوط به این جشن ملی، از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌است.
واژه «چهارشنبه‌سوری» از دو واژه چهارشنبه که نام یکی از روزهای هفته‌است و سوری که به معنی سرخ است ساخته شده‌است. آتش بزرگی تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته میشود.که این آتش معمولا در بعد از ظهرروز سه شنبه ، زمانی که مردم آتش روشن می‌کنند و از آن میپرند آغاز میشود و در زمان پریدن میخوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من». در واقع این جمله نشانگر یک تطهیر و پاک‌سازی مذهبی است که واژه «سوری» به معنی «سرخ» به آن اشاره دارد.تا زماني که از ظرف هاي سفالين چون، کاسه و بشقاب و کوزه، در خانه استفاده مي شد، پس از خانه تکاني، کوزهً کهنه اي از پشت بام خانه به کوچه مي انداختند؛ کوزه اي که در آن آب و چند سکه ريخته بودند. اسفند دود کردن و آجيل خوردن، فال گرفتن، " فال گوش " ( در کوي و گذر به حرف عابران گوش دادن و از مضمون آن ها براي نيت خود تفاًل زدن. ) و " قاشق زني " ( معمولا زنان روي خود را مي پوشانند و با قاشق، يا کليد به خانه ها در مي زنند، صاحب خانه شيريني، ميوه و يا پول در ظرف آنها مي گذارد. ) نيز از باورها و رسم هايي است که به ويژه در بين نوجوانان،هنوز به کلي فراموش نشده است؛ و اين رسم ها و باورها در شهرهاي مختلف با يکديگر متفاوت اند.
حالا اینکه اعراب چه بر سر فرهنگ ما آورده اند بماند، ما نفهمیدیم این ترقه و بمب و نارنجکو اینا از کجا وارد فرهنگ ما شد؟
پس نویس یک : در پست نوبه پیش نوشتیم چرا نظر نمیدی ! حالا هرکی اومده نظر داده ناشناس اومده !!! خوب بابا اسمتونو بنویسین بیبینم کی اومده ما تشریف نداشتیم !!!
پس نویس دو: خونه هاتونو بتکونین که سال داره تموم میشه! این وسط مسطا یه تکونی هم به خونه دلتون بدین بد نیست! یعنی چی این حرکات! پاشده واسه من حرکات موزون از خودش در میکنه! گفتم خونه دلتو تکون بده نه خودتو!!!
پیش نوشت : پس از چندروزی که ویروسی به حریم رایانه متجاوز گردیدندی و وبلاگ نویس با یه حرکت انتحاری با فرمت نمودن هارد مربوطه ، شر این مزاحم را کم نمودندی ، ظاهرا" ویروس مربوطه مسری بودندی و از رو نرفتندی و اینبار بر جان خود کتابت نویس حمله کردندی که هرچه با ایشان کلنجار رفتندی موفق نگردیدندی و با التفات به نبود طبیب الممالک، جناب نبضگیر عزیز ، ناچارا" کمی در مقابل این ویروس موذی از خدا بی خبر ، کم آوردندی ولی به کوری چشم همه دشمنان علی الخصوص آمریکا و انگلیس و مابقی بلاد خارجه! دوباره سرپا گشتندی و با باز کردن صفحه کامنتها ،کامنتی از طبیب جان دریافت نمودندی که باید بگویم که :
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا!!!!
از اخبارالاتفاقیه دیگر بگویم که سوپروایزر محترمه پس از چندی التفاتی نمودندی و یک عدد نومه الکتریکی ارسال فرمودندی و یک فقره مقاله درخواست نمودندی ! انگار که کشک است ! امشب بساییم فردا تحویل دهندی!!! ما هم گفتندی گر شمارا مقاله ای خواستن بود ، پیش بایستی مشکلات را رفع الرجوع میفرمودندی . الاایحال گر صبر کنندی ز غوره برایتان مقاله هم میسازیم!!!
اصل نوشت :
چهارشنبه سوری امسال را فارغ از هرگونه صدای ترقه و نارنجک و هرگونه ادوات جنگی با ولگردی در چندین وب سپری نمودیم تا باز هم دیدگانمان بر فرهنگ سرزمینمان که تحت تاراج فرهنگهای دیگر از جمله عربی قرار گرفته ، باز گردد و بیش از پیش افسوس بخوریم به حال نزار خودمان...
چهارشنبه سوری نام جشنی است که تغییر یافته مراسم باستانی پنج روز آخر سال به نام پنج روز پنجه است. این جشن برگرفته از آیین زرتشتی است ، که ایرانیان از ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد تاکنون در پنج روز آخر هر سال، آن را با برافروختن آتش و جشن و شادی در کنار آن برگزار می‌کنند.
بي گمان چهارشنبه سوري از رسم هاي کهن پيش از اسلام نيست. در آن زمان هر يک از روزهاي ماه را نامي بود، نه روزهاي هفته را. استاد پورداود در اين باره مي نويسد : آتش افروزي ايرانيان در پيشاني نوروز از آيين هاي ديرين است ( ... ) شک نيست که افتادن اين آتش افروزي به شب آخرين چهارشنبهً سال، پس از اسلام رسم شده است. چه ايرانيان شنبه و آدينه نداشتند
در گاه‌شمار زرتشتیان یک سال شامل ۳۶۵ روز یا ۱۲ ماه است که هر کدام دقیقاً ۳۰ روز بوده و ۵ روز انتهایی سال جدا از ماه‌ها به‌حساب می‌آمده و «پنجه» نامیده میشود که البته در هر ۴ سال یک بار ۶ روز میشود. در این گاه‌شمار روزی به عنوان چهارشنبه و به طورکلی ۷ روز هفته وجود ندارد بلکه ۳۰ روز ماه و ۵ روز انتهای سال هرکدام با نام خاصی نام‌گذاری میشود .ایرانیان قبل حمله تازیان این ۵ روز آخر سال را با روش‌کردن آتش جشن می‌گرفتند و بر این اعتقاد بودند که در این ۵ روز ارواح درگذشتگان به زمین سفر می‌کنند و با همراه خانواده‌هایشان و برای آنها برکت، دوستی و پاکی در سال آینده طلب خواهند کرد.ولی بعد از حمله تازیان به دلیل مخالفت‌های آن روزگار در برپایی این مراسم ایرانیان روز چهارشنبه را که نزد اعراب نحس بوده را انتخاب کردند و آتش افروزی در این روز را با نحسی آن روز توجیه کردند.
در شاهنامه فردوسی اشاره‌هایی درباره بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان دهنده کهن بودن این جشن است. مراسم سنتی مربوط به این جشن ملی، از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌است.
واژه «چهارشنبه‌سوری» از دو واژه چهارشنبه که نام یکی از روزهای هفته‌است و سوری که به معنی سرخ است ساخته شده‌است. آتش بزرگی تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته میشود.که این آتش معمولا در بعد از ظهرروز سه شنبه ، زمانی که مردم آتش روشن می‌کنند و از آن میپرند آغاز میشود و در زمان پریدن میخوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من». در واقع این جمله نشانگر یک تطهیر و پاک‌سازی مذهبی است که واژه «سوری» به معنی «سرخ» به آن اشاره دارد.تا زماني که از ظرف هاي سفالين چون، کاسه و بشقاب و کوزه، در خانه استفاده مي شد، پس از خانه تکاني، کوزهً کهنه اي از پشت بام خانه به کوچه مي انداختند؛ کوزه اي که در آن آب و چند سکه ريخته بودند. اسفند دود کردن و آجيل خوردن، فال گرفتن، " فال گوش " ( در کوي و گذر به حرف عابران گوش دادن و از مضمون آن ها براي نيت خود تفاًل زدن. ) و " قاشق زني " ( معمولا زنان روي خود را مي پوشانند و با قاشق، يا کليد به خانه ها در مي زنند، صاحب خانه شيريني، ميوه و يا پول در ظرف آنها مي گذارد. ) نيز از باورها و رسم هايي است که به ويژه در بين نوجوانان،هنوز به کلي فراموش نشده است؛ و اين رسم ها و باورها در شهرهاي مختلف با يکديگر متفاوت اند.
حالا اینکه اعراب چه بر سر فرهنگ ما آورده اند بماند، ما نفهمیدیم این ترقه و بمب و نارنجکو اینا از کجا وارد فرهنگ ما شد؟
پس نویس یک : در پست نوبه پیش نوشتیم چرا نظر نمیدی ! حالا هرکی اومده نظر داده ناشناس اومده !!! خوب بابا اسمتونو بنویسین بیبینم کی اومده ما تشریف نداشتیم !!!
پس نویس دو: خونه هاتونو بتکونین که سال داره تموم میشه! این وسط مسطا یه تکونی هم به خونه دلتون بدین بد نیست! یعنی چی این حرکات! پاشده واسه من حرکات موزون از خودش در میکنه! گفتم خونه دلتو تکون بده نه خودتو!!!
پس نویس سه: خواستگاه مطلب بالا ویکیپدیا و وبلاگ فرهنگسرا بودندی!
یا حق
یا حق
جالب بود مهندس...
پاسخحذفبازم بر دانسته ها افزودی.
سپاس و
سورتان جاوید.
سلام ریضای عزیز
پاسخحذفامیدوارم که اونجا چهارشنبه سوری بهت خوش گذشته باشه.من که اینجا تا آخر شب سر کار بودم.
درود فراوان بر شما !هروفت ویروس یا هر موجود زره بینی به شما تعرض کردندی.فقط کافیست یک تک زنگی بزندی تا من دمار آن موجودات موذی راآنچنان درآوردندی
پاسخحذفکه دیگر فرهنگ تجاوز.استعمار.اسکتبار.امپریالیست... از قاموسشان پاک گردندی.در ضمن خیلی خوشبحالتون شدندی که چهارشنبه سوری اینجا تشریف نداشتندی.چرا که بی شباهت به میدان جنگ نبودندی.تادرود دیگر بدرود.
سلام نليكم
پاسخحذفانشاا... از شر ويروس راحت شويد هم شما هم مملكتتان
اون آخري هم پس نويسه نه پيش نويس :دي
جواب كامنتاتم بده پسر جان
اگه ديگه نيومدم اميدوارم سال خوبي رو آغاز كني و به موفقيت نزديكتر
با سوپروايزرم مهربان باش از من گفتن بوداااا
مرسي
شاد باشي و سبز هم وطن