۱۳۹۰ مهر ۱۴, پنجشنبه

سلام بر یکان یکان دوستان جان
خیلی وقته که از خودمون درفشانی نکردیم..........البت درفشانی ما چه دردی از کسی دوا میکند وقتی هر دم یک تن پیدا میرود که یک دری از خود بفشاند که گره از کاراین خلق مسلمان و نامسلمان بدراند و گشایش در کارشان اندازد و مدیریتی مبسوط بر پهنه این جهان خاکی از خود حاکم گرداند
دیر زمانیست که اندر کارهای بیخود و باخود روزمره آنچنان غرق شده ایم که شبها دور از جان مبارکتان، جنازه مان به ساحل بستر کشانیده میشود تا سحرگاهان که باز چشم بگشاییم و روزی دگر آغاز کنیم...
اخبارو وقایع الاتفاقیه زیادی در این دیرزمان بر ما گذشته است که اینک مجال سخن گفتن نیست... باشد که در وقتی فراخ مهمانتان شویم ...از ماجراهای در فشانی دوباره دکتر جان گرفته تا اختلاسهای میلیاردی که هر دم بیشترو بیشتر میگردند... البته زانجا که مقام مبارک عظما فرمودند کش ندهیمش ما هم چون در این مقال نمیگنجد زیادی کشش نمیدهیم که مبادا کش آن در برود و به جایی اصابت نماید و بعضی ها دردشان بگیرد...
فقط خداوکیلی من موندم توی کار خدا... شاید هم این عقل ناقص ما نمیرسد که حفظ و نگهداشتن عناصر ماقبل تاریخ مهمتر است یا این متفکران و اندیشمندان و مبتکران.....حکما" آن اولی مهمتر است که در یک روز شاهد شادروان شدن دو تن شدیم که البته دومی در هیاهوی اولی کاملا" گم شد... استیو جابز معروف رو که همه میشناسن و نیازی هم به معرفی بنده نداره و دومی هم دکتر مهرداد مشایخی جامعه شناس و پژوهشگر و استاد ایرانی دانشگاه جورج تاون آمریکا بود که اتفاقا" هردو هم براثر سرطان لوزالمعده درگذشتند....
فکر میکنم دیگه زیادی روده درازی فرمودم!!! همان به که برویم یه خواب مبسوطی بنماییم که تا سحرگاه دیری نماندست.
شب همتون پرتقالی

۱ نظر:

  1. سلام مهندس،
    میگم شهاب و ستاره و سهیل و ... پیش شما لنگ میندازنا!
    بد نیست در حفظ و نگهداری این کورسوی امید کوشا باشید
    ؛-)
    شاد باشی.

    پاسخحذف